تاریخچه ایالت ویسکانسین برای کودکان

تاریخ دولت

هزاران سال است که مردم در ویسکانسین زندگی می کنند. باستان شناسان اولین مردمی را که در این سرزمین ساکن شدند ، سرخپوستان سرخپوشان نامیدند. فرهنگ های اولیه مانند مردم هاپول ، مردم وودلند و فرهنگ می سی سی پی شکل گرفته است. آنها تپه های عظیمی ساخته اند که امروزه نیز می توان آنها را در سراسر ویسکانسین یافت.

یک مزرعه ویسکانسیناز USDA

امریکایی های اصیل

هنگامی که اروپاییان برای اولین بار به ویسکانسین وارد شدند ، تعدادی از قبایل بومی آمریکا در این سرزمین زندگی می کردند. این قبایل شامل اوتاوا ، اوجیبوه ، کیکاپو ، هورون ، سیو ، و هو-چانک. این افراد بیشتر در پناهگاه های گنبدی به نام ویگام زندگی می کردند که از تیرهای چوبی ساخته می شدند و با پوست و علف پوشانده شده بودند. برای غذا آنها گوزن و گاومیش را شکار کردند. آنها همچنین حبوبات و ذرت را پرورش می دادند.

اروپاییان می رسند

اولین اروپایی که وارد منطقه شد ، كاوشگر فرانسوی ژان نیكولت در سال 1634 بود. نیكولت در جستجوی گذرگاه شمال غربی به چین بود ، كه یافت نشد. با این حال ، او سرزمینی را یافت که غنی از پوستهای بیور باشد. به زودی اروپایی ها از کانادا به ویسکانسین می آمدند تا با بومیان محلی برای خرید خزهایی که می توانند در اروپا بفروشند تجارت کنند.

مهاجران اولیه

طی چند سال آینده ، تعداد بیشتری از فرانسویان از جمله بازرگانان و مبلغان خز به منطقه وارد شدند. یکی از تاجران فرانسوی ، نیکلاس پرو ، در سال 1667 یک پست تجاری در Green Bay تاسیس کرد. وی پس از ساخت تعدادی پست تجاری در منطقه ، در سال 1689 خواستار زمین فرانسه شد.

جنگ فرانسه و هند

اگرچه فرانسوی ها ادعای این سرزمین را کردند ، بسیاری از تاجران خز انگلیسی شروع به کوچ به منطقه کردند. در سال 1754 ، جنگ فرانسه و هند بین فرانسه و انگلیس آغاز شد. برخی از بومیان آمریکایی محلی در کنار فرانسوی ها و برخی در طرف انگلیس جنگیدند. سرانجام انگلیسی ها در جنگ پیروز شدند و در سال 1763 ، کنترل بسیاری از سرزمین های فرانسه از جمله ویسکانسین را به دست آوردند.

قلمرو شمال غربی

پس از پایان جنگ انقلابی آمریکا در سال 1783 ، ویسکانسین بخشی از ایالات متحده شد. در سال 1787 ، بخشی از قلمرو شمال غربی شد. این منطقه وسیعی از زمین در شمال غرب میانه بود. این ایالت ها شامل ویسکانسین ، اوهایو ، ایندیانا ، ایلینوی و میشیگان بود. علی رغم اینکه بخشی از ایالات متحده در نظر گرفته می شد ، انگلیسی ها هنوز منطقه را تا حد زیادی کنترل می کردند تا اینکه آمریکایی ها آنها را در جنگ 1812 شکست دادند.

جنگ شاهین سیاه

در دهه 1820 ، سنگ معدن سرب در ویسکانسین کشف شد. این امر تعداد زیادی از مهاجران جدید را که به تصرف سرزمین بومیان آمریکا پرداختند ، به ارمغان آورد. سرانجام ، بومیان آمریکا توسط دولت ایالات متحده مجبور شدند که از ویسکانسین خارج شوند. در سال 1832 ، قبایل فاکس و ساوک تصمیم گرفتند به وطن خود بازگردند. آنها توسط رئیس سیاه هاوک هدایت می شدند. آنها در جنگی که به جنگ شاهین سیاه معروف شد ، تعدادی از نبردها را علیه ارتش ایالات متحده انجام دادند. آنها سرانجام در نبرد تبر بد شکست خوردند. یک واقعیت جالب این است که آبراهام لینکلن در طول جنگ شاهین سیاه عضوی از ارتش ایالات متحده بود.

شاهین سیاهتوسط چارلز پرنده کینگ
دولت شدن

در سال 1836 ، قلمرو ویسکانسین توسط کنگره ایالات متحده ایجاد شد. اولین پایتخت شهر بلمونت بود ، اما خیلی زود در سال 1838 به پایتخت فعلی مادیسون منتقل شد. ویسکانسین به رشد خود ادامه داد و بیشتر به سرزمین کشاورزان تبدیل شد. این کشور در 29 مه 1848 به عنوان سی امین کشور به اتحادیه پیوست.

جنگ داخلی

ویسکانسین در طول جنگ داخلی به عنوان عضوی از اتحادیه باقی ماند. اگرچه هیچ نبرد بزرگی در این ایالت انجام نشده است ، اما بیش از 90،000 سرباز را برای جنگ برای شمال فرستاد. در این مدت ، دولت صنعتی تر شد.