جمهوری روم

به مدت 500 سال روم باستان توسط جمهوری روم اداره می شد. این نوعی دولت بود که به مردم امکان انتخاب مقامات را می داد. این یک دولت پیچیده با قانون اساسی ، قوانین دقیق و مقامات منتخب مانند سناتورها بود. بسیاری از ایده ها و ساختارهای این دولت پایه ای برای دموکراسی های مدرن شد.

رهبران جمهوری روم چه کسانی بودند؟

جمهوری روم تعدادی رهبر و گروه داشت که به حکومت کمک می کردند. مقامات منتخب را دادستان می نامیدند و درجات و عناوین مختلفی از مقامات قضایی وجود داشت. دولت روم بسیار پیچیده بود و رهبران و مجالس زیادی داشت. در اینجا برخی از عناوین و آنچه آنها انجام داده اند آورده شده است:

نقاشی جلسه سنای روم

مجلس سناتوسط چزاره ماکاری
کنسول ها - در راس جمهوری روم کنسول بود. کنسول موقعیت بسیار قدرتمندی بود. برای جلوگیری از سلطنت و سلطنت کنسول ، همیشه دو کنسول انتخاب می شدند و آنها فقط یک سال خدمت می کردند. همچنین ، اگر کنسول ها در مورد چیزی توافق نکنند ، می توانند یکدیگر را وتو کنند. کنسول ها اختیارات وسیعی داشتند. آنها تصمیم گرفتند چه موقع به جنگ بروند ، چه مقدار مالیات بگیرند و چه قوانینی دارند.

سناتورها - سنا گروهی از رهبران معتبر بود که به کنسول ها مشاوره می دادند. کنسول ها معمولاً همان کاری را می کردند که سنا توصیه می کرد. سناتورها برای زندگی مادام العمر انتخاب شدند.

شورای پلبیان - شورای Plebeian همچنین مجمع مردم نامیده می شد. این چنین بود که مردم عادی ، پلبی ها ، می توانستند رهبران ، قاضیان خود را انتخاب کنند ، قوانینی تصویب کنند و دادگاه برگزار کنند.

جایگاه بزرگ - تریبون ها نمایندگان شورای Plebeian بودند. آنها می توانند قوانینی را که توسط سنا وضع شده وتو کند.

فرمانداران - هنگامی که روم سرزمین های جدید را فتح کرد ، آنها به کسی نیاز داشتند که حاکم محلی باشد. سنا فرمانداری را برای حكمرانی سرزمین یا استان منصوب می كند. فرماندار مسئول ارتش محلی روم خواهد بود و همچنین مسئول جمع آوری مالیات خواهد بود. به والیان نیز کارگذار گفته می شد.

ادیل - ادیلی یک مقام شهرستانی بود که مسئول نگهداری از ساختمان های عمومی و همچنین جشنواره های عمومی بود. بسیاری از سیاستمداران که می خواستند به عنوان یک مقام بالاتر انتخاب شوند ، مانند کنسول ، به حالت مریضی در می آیند تا بتوانند جشنواره های عمومی بزرگ برگزار کنند و محبوبیت مردم را کسب کنند.

سانسور - سانسورچی شهروندان را شمارش کرده و سرشماری را پیگیری می کند. آنها همچنین وظایفی برای حفظ اخلاق عمومی و مراقبت از امور مالی عمومی داشتند.

قانون اساسی

جمهوری روم قانون اساسی دقیق و مکتوبی نداشت. قانون اساسی بیشتر مجموعه ای از رهنمودها و اصول بود که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شد. شاخه های جداگانه ای از دولت و توازن قدرت را فراهم می کرد.

آیا با همه مردم یکسان رفتار شده است؟

خیر ، بر اساس ثروت ، جنسیت و تابعیتشان با افراد متفاوت رفتار شد. زنان حق رأی دادن یا تصدی پست را به دست نیاوردند. همچنین ، اگر پول بیشتری داشتید ، قدرت رای گیری بیشتری نیز به دست می آوردید. کنسول ها ، سناتورها و فرمانداران فقط از اشراف ثروتمند بودند. این ممکن است ناعادلانه به نظر برسد ، اما این یک تغییر بزرگ نسبت به تمدن های دیگر بود که در آن افراد عادی حرفی برای گفتن نداشتند. در رم ، افراد عادی می توانستند با هم جمع شوند و از طریق مجمع و تریبون های خود قدرت قابل توجهی داشته باشند.