جنگ و نبردهای روم
جنگ و نبرد
گذرگاه معروف هانیبال از کوه های آلپ
توسط ناشناخته
جنگ های پونیک
جنگهای پونیک بین رم و کارتاژ از 264 قبل از میلاد تا 146 قبل از میلاد. کارتاژ شهری بزرگ بود که در ساحل آفریقای شمالی واقع شده بود. در ابتدا این مسافت بسیار دور به نظر می رسد ، اما کارتاژ فقط یک سفر دریایی کوتاه از رم به آن طرف دریای مدیترانه بود. هر دو شهر در آن زمان قدرت های بزرگی بودند و هر دو در حال گسترش امپراتوری های خود بودند. با رشد امپراتوری ها ، آنها درگیر شدند و به زودی جنگ آغاز شد.
سه قسمت عمده از جنگهای پونیک وجود داشت و در طول بیش از 100 سال جنگ شد ،
- اولین جنگ پونیک (264 - 241 قبل از میلاد) : جنگ اول پونیک بیشتر بر روی جزیره سیسیل انجام شد. این بدان معنا بود که بسیاری از نبردها در دریا بود ، جایی که کارتاژ از یک نیروی دریایی بسیار قوی تر از رم برخوردار بود. با این حال ، رم به سرعت یک ناوگان بزرگ متشکل از بیش از 100 کشتی ایجاد کرد. روم همچنین corvus را اختراع کرد ، نوعی پل هجومی که به سربازان برتر رم اجازه می داد سوار کشتی های نیروی دریایی دشمن شوند. رم خیلی زود بر کارتاژ سلطه یافت و در جنگ پیروز شد.
- جنگ پونیک دوم (218 - 201 قبل از میلاد) : در جنگ پونیک دوم ، کارتاژ در مبارزه با لژیونهای روم موفقیت بیشتری کسب کرد. رهبر کارتاژ و ژنرال ، هانیبال ، یک عبور جسورانه از کوههای آلپ را برای حمله به روم و شمال ایتالیا انجام داد. این گذرگاه معروف تر شد زیرا او تعداد زیادی فیل را نیز با خود آورد. هانیبال یک ژنرال درخشان بود و در چندین نبرد علیه رومی ها پیروز شد. با این وجود ، با وجود 16 سال جنگ ، هانیبال نتوانست شهر رم را فتح کند. وقتی رم به وطن خود کارتاژ حمله ضد حمله کرد ، هانیبال مجبور به عقب نشینی شد. آخرین نبرد در این جنگ نبرد زاما بود که در آن ژنرال رومی Scipio Africanus هانیبال را شکست داد.
- جنگ پونیک سوم (149 - 146 پیش از میلاد) : در جنگ سوم پونیک رم به شهر کارتاژ حمله کرد. پس از سه سال محاصره شهر ، ارتش روم دیوارها را شکست و آن را به آتش کشید.
در این نبرد لژیون روم تحت فرماندهی تیتوس فلامینینوس ارتش مقدونیه به رهبری فیلیپ پنجم را شکست داد. این نبرد از آن جهت مهم بود که جانشینان رهبر یونان اسکندر کبیر حالا شکست خورده بود. رم به قدرت مسلط جهان تبدیل شده بود.
جنگ خدمه سوم (73 - 71 قبل از میلاد)
این جنگ زمانی آغاز شد که 78 گلادیاتور ، از جمله رهبر آنها اسپارتاکوس ، فرار کردند و شورشی را آغاز کردند. به زودی آنها بیش از 120،000 برده فراری داشتند و دیگران با آنها در حال حمله به حومه شهر بودند. آنها با موفقیت بسیاری از سربازان رومی را مقابله کردند تا سرانجام ارتشی با 8 لژیون کامل برای نابودی آنها اعزام شد. جنگ طولانی و تلخ بود اما سرانجام ارتش اسپارتاکوس شکست خورد.
جنگ داخلی سزار (49 - 45 قبل از میلاد)
این جنگ را جنگ داخلی بزرگ روم نیز می نامند. سپاهیان ژولیوس سزار علیه سنای پشتیبانی شده از لشکرهای پومپیوس بزرگ جنگیدند. این جنگ چهار سال ادامه داشت تا اینکه سرانجام سزار پومپی را شکست داد و دیکتاتور رم شد. این نشانه پایان جمهوری روم بود.
لحظه معروف در این جنگ ، عبور سزار از رودخانه روبیکون بود. این بدان معنی بود که او قصد جنگ با روم را داشت. امروزه اصطلاح 'عبور از روبیکون' هنوز هم استفاده می شود تا بگوید کسی به نقطه بازگشت رسیده است و نمی تواند برگردد.
نبرد آکتیوم (31 قبل از میلاد)
در این نبرد نیروهای اکتاویان به رهبری مارکوس آگریپا نیروهای ترکیبی ژنرال رومی مارک آنتونی را شکست دادند و فرعون مصر کلئوپاترا هفتم. در نتیجه اوکتاویان تنها قدرت در رم شد و به زودی اولین امپراطور رم شد. او وقتی به امپراتور رسید نام خود را به آگوست تغییر می دهد.
