هنر رنسانس برای کودکان

هنر



بسیاری از ایده ها و نگرش های جدید که دوران رنسانس را رقم زدند ، در هنر به تصویر کشیده شدند. ایده جدیدی به نام اومانیسم توجهات ، نیازها و توانایی های انسان را مورد توجه قرار داد. این ایده جدید نحوه نقاشی موضوعات توسط هنرمندان و همچنین انتخاب موضوعاتی را که نقاشی کرده بودند تغییر داد.

دست آدم و خدا
کلیسای سیستینتوسط میکل آنژ
هنر رنسانس اغلب به دو دوره تقسیم می شود:

رنسانس اولیه (1400-1479) - هنرمندان با تلاش برای تقلید از هنرمندان کلاسیک تمرکز بر تقارن و ایجاد فرم عالی را آموختند. در این دوره هنرمندانی چون جیوتو ، ماساچیو و دوناتلو حضور داشتند.

رنسانس عالی (1425-1525) - افزایش علاقه به چشم انداز و فضا واقع گرایی بیشتری به هنر می بخشد. هنرمندان بزرگی مانند میکل آنژ ، لئوناردو داوینچی و رافائل در این دوره شکوفا شدند.

تغییر موضوعات

در قرون وسطی موضوع تقریباً همه هنرهای اروپایی دین ، ​​به ویژه مسیحیت و کلیسای کاتولیک بود. گرچه هنرمندان دوره رنسانس نقاشی های مذهبی خود را ادامه می دادند ، اما آنها به موضوعات دیگر از جمله اساطیر یونان و روم ، موضوعات تاریخی و پرتره های افراد منشعب می شدند. آنها همچنین بر روی جزئیات زندگی روزمره تمرکز کردند.

مدرسه آتن
مدرسه آتنتوسط رافائل
فیلسوفانی مانند افلاطون ، ارسطو و سقراط برجسته بودند
واقع گرایی

یکی از تغییرات بزرگ در هنر ، نقاشی و مجسمه سازی موضوعات به صورت واقعی بود. این واقع گرایی نامیده می شود و شامل تعدادی از تکنیک ها است که باعث می شود سوژه ها و پس زمینه مانند زندگی واقعی به نظر برسد. این به معنای دادن ویژگی های عاطفی بیشتر به آزمودنی ها بود.

تکنیک ها و سبک های جدید

بسیاری از تکنیک های جدید در دوره رنسانس معرفی شد. این تکنیک ها به ارتقا the کیفیت و واقع گرایی هنر کمک کردند.

چشم انداز - پرسپکتیو رسم یا نقاشی یک تصویر به گونه ای است که به نظر می رسد سه بعد وجود دارد. این توهم را ایجاد می کند که بعضی اشیا در نقاشی دورتر از بقیه هستند.

تعادل و تناسب - نقاشی موضوعات به گونه ای که در مقایسه با یکدیگر اندازه درستی داشته باشند.

استفاده از نور و تاریکی - بسیاری از هنرمندان با استفاده از نور و سایه در آثار خود درام ، چشم انداز و زمان بندی را به هنر خود اضافه می کنند.

کاراواجو
ندای مقدس متیتوسط کاراواجو
کاراواجو برای ایجاد درام از نور و سایه استفاده کرد

شیب - این روشی بود که توسط لئوناردو داوینچی برای اضافه کردن چشم انداز و بعد اضافی به نقاشی ها. این روشی برای تار کردن خطوط بین افراد بود. این روش در مونالیزا لئوناردو استفاده شد.

مونالیزا
مونالیزاتوسط لئوناردو داوینچی از روش sfumato استفاده کرد

تازه کردن - یکی دیگر از تکنیک هایی که چشم انداز و عمق را به نقاشی ها اضافه می کند ، پیش بینی کردن راهی برای کوتاه کردن خطوط برای ایجاد توهم عمق است.