تاریخ ایالتی داکوتای شمالی برای کودکان
تاریخ دولت
امریکایی های اصیلمردم هزاران سال در سرزمین داکوتای شمالی ساکن بوده اند. قبل از ورود اروپایی ها ، چند نفر بودند قبایل بومی آمریکا در منطقه این قبایل شامل ماندان ، آریکارا و هیداتسا بودند. مسلط ترین این قبایل ماندان بود که در کنار رودخانه میسوری زندگی می کرد. آنها بوفالو را شکار کردند و محصولاتی مانند ذرت ، لوبیا و کدو سبز پرورش دادند. آنها در لژهای خاکی گنبدی شکل زندگی می کردند و به طور فعال با سایر قبایل منطقه تجارت می کردند.
پارک ملی تئودور روزولت ، داکوتای شمالی
توسط مایکل اسوالد اروپایی ها می رسند
فرانسه در سال 1682 ادعای مالكیت این زمین را كرد وقتی رابرت دو لا سال از بسیاری از زمین های غرب می سی سی پی برای فرانسه ادعا كرد. اولین اروپایی که واقعاً در سرزمین داکوتای شمالی کاوش کرد ، بازرگان فرانسوی خز ، پیر دو لا ورندری در سال 1738 بود. وی همچنین تجارت خود را با روستاهای ماندان در امتداد رودخانه میسوری برقرار کرد.
خرید لوئیزیانا
در سال 1803 ، ایالات متحده قسمت عمده داكوتای شمالی را از فرانسه خریداری كرد خرید لوئیزیانا . رئیس جمهور توماس جفرسون کاوشگران لوییس و کلارک را برای یادگیری و ترسیم سرزمین جدید فرستاد. لوییس و کلارک در پاییز سال 1804 وارد داکوتای شمالی شدند ، آنها برای زنده ماندن در زمستان قلعه ماندان را بر روی رودخانه میسوری ساختند و در آنجا ماندند تا اینکه در بهار به سفر خود ادامه دهند. در طول زمستان آنها با رهبران قبیله ماندان دیدار کردند. آنها همچنین توسین شاربنو تاجر فرانسوی و همسر هندی شوشونه او را ملاقات کردند ساکاگاوا . ساکاگاوا بعداً به عنوان راهنما و مفسر لوئیس و کلارک عمل می کند.
مهاجران اولیه
شهرک نشینان از شرق ایالات متحده از اوایل دهه 1800 به داکوتای شمالی نقل مکان کردند. اولین سکونتگاه دائمی در سال 1812 در پمبینا ساخته شد اعمال خانگی از سال 1862 که مردم واقعاً شروع به حرکت به منطقه کردند.
بادگیر در داکوتای شمالیتوسط اروین کول
هرچه بیشتر مهاجران مهاجرت می کردند ، بومیان آمریکا از سرزمین های خود رانده می شدند. این باعث نبردها و جنگ هایی بین ارتش ایالات متحده و بومیان آمریکا شد. سرانجام ، بومیان آمریکا مجبور به رزرو شدند.
دولت شدن
در سال 1861 ، داکوتای شمالی بخشی از قلمرو داکوتا شد که شامل داکوتای شمالی امروز ، داکوتای جنوبی و برخی از وایومینگ و مونتانا بود. داکوتای شمالی در دهه های 1870 و 1880 با ورود راه آهن به رشد خود ادامه داد. در تاریخ 2 نوامبر 1889 داکوتای شمالی در اتحادیه پذیرفته شد. همزمان با داکوتای جنوبی پذیرفته شد. رئیس جمهور بنیامین هریسون اینكه كدام سند را ابتدا امضا كرده ، مخفی نگه داشته است ، بنابراین كسی مطمئن نیست كه داكوتای شمالی ایالت 39 یا 40 است. معمولاً به عنوان ایالت سی و نهم شناخته می شود زیرا به ترتیب حروف الفبا قبل از داکوتای جنوبی قرار دارد.
جدول زمانی
- 1682 - رابرت دو لا سال از داكوتای شمالی برای فرانسه ادعا كرد.
- 1738 - Pierre de La Verendrye تاجر فرانسوی از این سرزمین بازدید کرد و با ماندان دیدار کرد.
- 1803 - ایالات متحده این زمین را به عنوان بخشی از خرید لوئیزیانا خریداری کرد.
- 1804 - لوئیس و کلارک فورت ماندان را ساختند و زمستان را در داکوتای شمالی گذراندند. آنها با ساکاگاوا دیدار می کنند.
- 1812 - یک شهرک اسکاتلندی در نزدیکی Pembina تاسیس شد.
- 1818 - داکوتای شمالی بخشی از قلمرو میسوری است.
- 1828 - اتحادیه فورت توسط شرکت خز آمریکایی تأسیس شد.
- 1837 - اکثریت سرخپوستان ماندان بر اثر شیوع آبله کشته شدند.
- 1861 - قلمرو داکوتا تأسیس شد.
- 1863 - در بیشتر قسمت های زمین خانه داری باز می شود.
- 1871 - شهر فارگو تأسیس شد.
- 1883 - بیسمارک پایتخت قلمرو شد.
- 1885 - بیستون آمریکایی تقریباً منقرض شده است.
- 1889 - داکوتای شمالی به سی و نهمین ایالت تبدیل شد.
- 1915 - لیگ غیر حزب (NPL) توسط آرتور تاونلی برای کمک به کشاورزان کوچک تشکیل شد.
- 1951 - نفت در نزدیکی تیوگا کشف شد.
- 1960 - با تکمیل سد پادگان ، دریاچه ساکاکاوا تشکیل شد.
- 1997 - دره رودخانه سرخ در معرض سیل قرار گرفت و بیشتر شهر گراند فورکس را تخریب کرد.
آثار ذکر شده
