اصلی زندگینامه زندگینامه هریت توبمن - زندگی به عنوان یک جاسوس

زندگینامه هریت توبمن - زندگی به عنوان یک جاسوس

زندگی به عنوان یک جاسوس

با شروع جنگ داخلی ، هریت توبمن کار خود را در راه آهن زیرزمینی پایان داد و برای کمک به بردهایی که در طول جنگ فرار کرده بودند ، عزیمت کرد. برده های فراری که به صفوف اتحادیه راه یافتند 'قاچاق' خوانده شدند. کنگره ایالات متحده قوانینی را تصویب کرده بود که می گفت برده های فراری که باعث می شوند خطوط اتحادیه بازگردانده نشوند.

هزاران برده 'قاچاق' راهی شمال و اردوگاه های ارتش اتحادیه شدند. آنها اغلب به عنوان کارگر برای کار در اتحادیه می رفتند ، به دیوار سازی ، حفر سنگر ، پختن غذا و تعمیر لباس کمک می کردند. سرانجام ، بسیاری از این افراد سرباز می شوند و در جنگ می جنگند.

هریت توبمن
نویسنده: Lindsley، Harvey B
هریت می دانست که بردگان فراری به کمک و محافظت احتیاج دارند. اردوگاه های ارتش با وجود آزاد بودن از بردگی ، مکان های امنی برای کودکان و زنان جوان نیستند. هریت همچنین احساس کرد که اگر اتحادیه در جنگ داخلی پیروز شود ، برده داری از بین خواهد رفت. او می خواست هر کاری که می توانست انجام دهد تا به او کمک کند.

کارولینای جنوبی

در سال 1862 ، هریت به بندر رویال در کارولینای جنوبی رفت. اولین کار رسمی او در بندر رویال پرستاری بود. طی سالها ، هریت در زمینه درمان بیماریهای مختلف با ریشه و گیاهان آگاه شده بود. اکثر سربازانی که در طول جنگ داخلی جان خود را از دست دادند ، در اثر بیماری هایی که هیچ ارتباطی با زخم هایی که در جنگ دریافت کرده اند ، داشتند ، جان باختند. هریت با سربازان و فرار از بردگان به طور یکسان رفتار کرد و جنگ خود را با بیماری هایی مانند حصبه ، آبله ، تب زرد و مالاریا آغاز کرد.

هریت همچنین برای بهبود زندگی بردگان فراری در بندر رویال تلاش کرد. در یک زمان او یک خانه لباسشویی محلی با استفاده از برخی پس اندازهای شخصی خود ساخت. در اینجا او برخی از زنان را به کار لباسشویی آموزش داد و به آنها مهارتی را یاد داد که پس از پایان جنگ می توانستند از آنها برای کار استفاده کنند.

ایجاد یک حلقه جاسوسی

هریت پس از حدود یک سال خدمت به عنوان پرستار ، کار جدیدی را برای اتحادیه به عهده گرفت. وی با استفاده از دانش برده های فراری و خلبانان محلی آب ، یک شبکه جاسوسی و پیشاهنگی ایجاد کرد. تجربه هریت درحین حرکت غیرقابل شناسایی و اختلاط در مناظر ، وی را به عنوان کاندیدایی مناسب برای این کار معرفی کرد. گروه جاسوسان وی به زودی نقشه های منطقه ، تحرکات نظامیان و سایر اطلاعات مهم برای جنگ را در اختیار ارتش محلی قرار دادند. در مارس 1863 ، اطلاعات ارائه شده توسط پیشاهنگی توبمن منجر به یورش موفقیت آمیز به جکسونویل ، فلوریدا شد.

حمله رودخانه Combahee

در تابستان سال 1863 ، توبمن و پیشاهنگانش از نگه داشتن گروه بزرگی از بردگان در نزدیکی رودخانه کمبهی با خبر شدند. او شروع به برنامه ریزی و سازماندهی حمله به خودش کرد. او به منطقه نفوذ کرد و مطمئن شد که بردگان می دانند که او برای گرفتن آنها می آید. او اطلاعات نظامی را کشف کرد و زمان بندی آن را طوری برنامه ریزی کرد که نیروهای کمکی وقت رسیدن نداشته باشند.

توبمن در 2 ژوئن 1863 سه قایق بخار اتحادیه را در نیمه شب رودخانه کمبائی هدایت کرد. درست مثل زمانی که او برده ها را در راه آهن زیرزمینی نجات داد ، از مزیت رادارگریزی و تاریکی برای لغزش بدون استفاده استفاده کرد. توبمان پیش از این نقشه مین های رودخانه را ترسیم کرده بود و توانست کشتی های اتحادیه را با خیال راحت از طریق آن هدایت کند.

هنگام ورود کشتی ها ، 150 سرباز سیاه پوست اتحادیه پیاده شده و چندین مزارع منطقه را به آتش کشیدند. آنها همچنین مقدار قابل توجهی غذا و مایحتاج را ضبط کردند. در همان زمان ، کشتی های بخار سوت های خود را به صدا درآوردند ، و این نشانه ورود آنها به بردگان محلی بود. صدها برده از مزارع و در کشتی ها فقیر شدند. درست مانند هاریت در زمان برنامه ریزی شده ، کشتی ها حمله خود را انجام داده و قبل از رسیدن نیروهای کمکی کنفدراسیون در حال بازگشت به خانه بودند.

هاریت در رودخانه Combahee River Raid موفقیت چشمگیری داشت. بیش از 750 برده آزاد شدند. بسیاری از این افراد با تقویت نیروهای محلی و تضعیف اقتصاد جنوب به ارتش اتحادیه پیوستند.

ادامه خدمات

هریت در تمام مدت جنگ به عنوان پرستار و جاسوسی به کار در اتحادیه ادامه داد. او اغلب به دلیل آسیب دیدگی سر که به عنوان برده متحمل شده بود با مشکلات بهداشتی دست و پنجه نرم می کرد ، اما به دفعات مجاز سلامتی به جبهه ها برمی گشت.

مطالب بیوگرافی هریت توبمن