دولت
دولت
تاریخ >> مصر باستاندولت مصر باستان قبل از هر چیز توسط فرعون اداره می شد. فرعون نه تنها رهبر دولت ، بلکه همچنین دین بود. با این حال ، فرعون نمی توانست دولت را به تنهایی اداره کند ، بنابراین او یک سلسله مراتب از حاکمان و رهبرانی در زیر خود داشت که جنبه های مختلف دولت را اداره می کردند.
لبه پیش امده کلاه رهبر اصلی دولت تحت امر فرعون ، وزیر بود. وزیر به عنوان ناظر اصلی سرزمین ، به نوعی مانند نخست وزیر بود. همه مقامات دیگر به وزیر صحبت کردند. شاید معروف ترین وزیر اولین ، ایمهوتپ باشد. ایمهوتپ هرم اول را معماری کرد و بعداً به یک خدا تبدیل شد.
قانون مصر اظهار داشت که وزیر باید 1) طبق قانون عمل کند 2) منصفانه قضاوت کند و 3) اراده یا سرسختانه عمل نکند.
علامت های تجاری
زیر نظر وزیر فرمانداران محلی بودند که Nomarks نامیده می شدند. نام های تجاری بر منطقه ای به نام نوم (Nome) حاکم بودند. یک نام مانند یک ایالت یا استان بود. نام های تجاری گاهی توسط فرعون منصوب می شدند ، در حالی که در موارد دیگر موقعیت نامارک ارثی بود و از پدر به پسر منتقل می شد.
سایر مقامات
دیگر مقاماتی که به فرعون گزارش دادند ، فرمانده ارتش ، رئیس خزانه دار و وزیر فواید عامه بودند. این مقامات هرکدام مسئولیت ها و اختیارات متفاوتی داشتند ، اما حرف آخر را فرعون گفت. بسیاری از مقامات فرعون کشیش و کاتب بودند.
کاتبان برای دولت مهم بودند زیرا آنها امور مالی را پیگیری می کردند و مالیات و سرشماری را ثبت می کردند. ناظران زمین نیز برای پیگیری کشاورزان و اطمینان از انجام کارهایشان منصوب شدند.
سلطنت
یک فرد متوسط حرفی در دولت نداشت. با این حال ، از آنجا که فرعون یک خدا ، و نماینده مردم در برابر خدایان محسوب می شد ، آنها غالباً فرعون را بدون شکایت به عنوان رهبر عالی خود پذیرفتند.
حقایق جالب درباره دولت مصر باستان
- همسران فراعنه بعد از فراعنه دومین قدرتمندترین افراد در سرزمین بودند.
- شهروندان برای حمایت از دولت مجبور به پرداخت مالیات بودند.
- در پادشاهی جدید ، پرونده های قضایی توسط شورای بزرگان محلی به نام Kenbet اداره می شد.
- فراعنه برای مقامات عالیه و کاهنان اعظم خود دادگاه برگزار می کرد. مردم به او نزدیک می شدند و زمین را در پاهای او می بوسیدند.
- آنها مجموعه پیچیده ای از قوانین و اساسنامه ها را نداشتند. در بسیاری از موارد ، قضات با استفاده از عقل سلیم در تلاش برای رسیدن به توافق تصمیم می گرفتند.
