کودکان کار

انقلاب صنعتی شاهد کار گسترده کودکان بود که در آن کودکان فقیر چهار ساله ساعت‌های طولانی در کارخانه‌ها و معادن تحت شرایط خطرناک کار می‌کردند. کودکان به دلیل جثه کوچکشان ترجیح داده می شدند و آنها را قادر می ساخت تا با ماشین آلات کار کنند و به فضاهای محدود دسترسی داشته باشند. اشتغال آنها به دلیل کسب و کارهایی بود که به دنبال نیروی کار ارزان و نیاز خانواده ها به درآمد اضافی بودند. علیرغم خطرات استثمار و سلامتی، کار کودکان همچنان رایج بود، به طوری که بیش از 50 درصد از کارگران در برخی از کارخانه های بریتانیایی و 750000 کودک زیر 15 سال در ایالات متحده تا سال 1870 مشغول به کار بودند.

کار کودک، اگرچه در ابتدا به عنوان وسیله ای برای بقا پذیرفته شد، اما در نهایت به دلیل ماهیت استثماری و تأثیر مخرب آن بر رفاه کودکان، با مخالفت هایی مواجه شد. تلاش‌های نظارتی انجام شد که در قانون استانداردهای کار منصفانه در سال 1938 در ایالات متحده، که محدودیت‌هایی را برای کار کودکان قائل شد، حداقل دستمزد را تعیین کرد و حدود ساعات کار را تعیین کرد، به اوج خود رسید. این گام مهمی در جهت حمایت از حقوق کودکان و درک اهمیت آموزش و توسعه مناسب بود.

کودکان کار

تاریخ >> انقلاب صنعتی

در طول انقلاب صنعتی، کودکان فقیر اغلب به منظور کمک به خانواده‌های خود، شغل تمام وقت داشتند. کودکان چهار ساله ساعت های طولانی در کارخانه ها در شرایط خطرناک کار می کردند. کار کودکان در بیشتر دوران انقلاب صنعتی ادامه یافت تا اینکه در نهایت قوانینی به تصویب رسید که کار کودکان را غیرقانونی می کرد.


گروه پسران بریکرتوسط لوئیس هاین بچه ها چه کارهایی انجام می دادند؟

بچه ها انواع کارها را انجام می دادند، از جمله کار بر روی ماشین آلات در کارخانه ها، فروش روزنامه در گوشه و کنار خیابان ها، شکستن زغال سنگ در معادن زغال سنگ، و دودکش کشی. گاهی اوقات کودکان را به بزرگسالان ترجیح می‌دادند زیرا کوچک بودند و به راحتی می‌توانستند بین ماشین‌ها و در فضاهای کوچک جا شوند.

آیا آنها پول زیادی به دست آوردند؟

دلیل دیگری که کسب و کارها دوست داشتند کودکان کارگر را استخدام کنند این بود که آنها با دستمزد کمی کار می کردند. در بسیاری از موارد، بچه ها اصلاً دستمزد نمی گرفتند، اما برای اتاق و غذای خود کار می کردند. هنگامی که آنها دستمزد دریافت می کردند، اغلب 10 تا 20 درصد از آنچه یک بزرگسال برای همان شغل به دست می آورد، به دست می آورد.

چرا بچه ها را استخدام کردند؟

برخی از کسب و کارها کودکان را استخدام می کردند زیرا آنها ارزان بودند، سخت کار می کردند و می توانستند کارهایی را انجام دهند که بزرگسالان نمی توانستند انجام دهند. در برخی موارد، شرکت‌ها با کودکان بهتر از بردگان رفتار نمی‌کردند. آنها را در قفل نگه داشتند و مجبور کردند ساعت های طولانی کار کنند. در موارد دیگر، کسب‌وکارها احساس می‌کردند که با غذا دادن به کودکان و جلوگیری از گرسنگی به آنها کمک می‌کنند.

ساعات طولانی و کار خطرناک

انقلاب صنعتی زمانی بود که مقررات کمی از سوی دولت در مورد شرایط و ساعات کار وجود داشت. کودکان اغلب مجبور بودند در شرایط بسیار خطرناک کار کنند. آنها دست و پا یا انگشتان خود را با کار بر روی ماشین آلات پرقدرت با کمی آموزش از دست دادند. آنها در معادن با تهویه بد کار می کردند و به بیماری های ریوی مبتلا شدند. گاهی اوقات آنها در اطراف مواد شیمیایی خطرناک کار می کردند که در اثر دود بیمار می شدند.

آیا بچه های زیادی کار می کردند؟

کار کودکان در بسیاری از دوران انقلاب صنعتی یک روش رایج بود. تخمین ها نشان می دهد که بیش از 50 درصد از کارگران برخی از کارخانه های بریتانیا در اوایل دهه 1800 کمتر از 14 سال سن داشتند. در ایالات متحده، بیش از 750000 کودک زیر 15 سال در سال 1870 کار می کردند.

پایان دادن به کار کودکان

در ایالات متحده، تلاش واقعی برای تنظیم و پایان دادن به کار کودکان در اوایل دهه 1900 آغاز شد. بسیاری از مشاغل با آن مخالف بودند زیرا آنها نیروی کار ارزان را دوست داشتند. برخی از خانواده ها نیز به پولی که فرزندانشان به خانه آورده بودند نیاز داشتند. با این حال، در نهایت قوانینی تصویب شد. در سال 1938، قانون استانداردهای کار منصفانه به تصویب رسید که محدودیت هایی را برای کار کودکان ایجاد کرد، حداقل دستمزد را تعیین کرد و محدودیت هایی را برای ساعات کار یک کارمند تعیین کرد.

حقایق جالب در مورد کار کودکان در دوران انقلاب صنعتی

• کودکانی که کار می‌کردند معمولاً آموزش کمی دریافت می‌کردند یا اصلاً آموزش نمی‌دیدند.
• بریتانیا یکی از اولین قوانین کار کودکان را در سال 1833 تصویب کرد. این قوانین کار کودکان زیر 9 سال را غیرقانونی می‌دانست.
• گاهی کودکان کارگر یتیم بودند که چاره ای جز کار برای غذا نداشتند.
• کودکان در معادن زغال سنگ اغلب از ساعت 4 صبح تا 5 بعد از ظهر کار می کردند. برخی از کودکان کارگر تمام روز کار می‌کردند و واگن‌های زغال‌سنگ را از تونل‌های کوچکی به ارتفاع چند فوت بالا می‌کشیدند.
• بسیاری از دختران جوان در کارخانه های کبریت سازی کار می کردند. مواد شیمیایی خشن اغلب باعث از دست دادن دندان هایشان می شود.