نظام سرمایه داری
نظام سرمایه داری
سرمایه داری نوعی سیستم اقتصادی است که در آن تجارت به جای اینکه توسط دولت اداره شود توسط مردم به صورت خصوصی اداره می شود. این متفاوت از اقتصاد دستوری مانند است
کمونیسم جایی که دولت تجارت را کنترل می کند.
بازار آزاد نام دیگر سرمایه داری سیستم بازار آزاد است. 'آزاد' در سیستم بازار آزاد به این معنی است که بازار آزاد است بدون دخالت دولت خودش کار کند. مشاغل می توانند تصمیم بگیرند چه محصولی تولید کنند و به چه میزان به فروش برسانند. مردم می توانند تصمیم بگیرند چه محصولی را بخرند و چقدر می خواهند بپردازند.
عرضه و تقاضا یکی از ایده های اساسی سرمایه داری ایده عرضه و تقاضا است. عرضه و تقاضا می گوید قیمت محصول سرانجام در نقطه ای تسویه می شود که تقاضا برای یک محصول با عرضه یک محصول برابر می شود. به این ترتیب بازار قیمت و حجم مناسب یک محصول را پیدا خواهد کرد. این متفاوت از اقتصاد دستوری است که در آن دولت ممکن است قیمت و حجم محصول را تعیین کند.
آدام اسمیت ایده سیستم بازار آزاد اولین بار توسط اقتصاددان اسکاتلندی مطرح شد
آدام اسمیت در سال 1776. او كتابی نوشت به نام
دارایی ملت هاکه چگونگی عملکرد اقتصاد بازار آزاد را توصیف می کند. وی گفت که دولت باید از اقتصاد دور باشد و اجازه دهد رقابت محض قیمت ها و محصولات را تعیین کند.
سرمایه داری مدرن سرمایه داری مدرن تا حدودی متفاوت از آنچه آدام اسمیت توصیف کرد. امروزه بسیاری از کشورها دارای اقتصاد سرمایه داری هستند ، اما دولت در ایجاد ثبات در اقتصاد و ارائه مقررات محافظت از مردم نقش فعالی دارد. این نوع اقتصاد را اقتصاد مختلط می نامند.
به عنوان مثال ، ایالات متحده یک اقتصاد سرمایه داری تلقی می شود. با این حال ، دولت انواع قوانین را برای نظارت بر مشاغل و اقتصاد دارد. قوانینی علیه انحصار ، مقرراتی برای ایمن سازی محل کار ، قوانین ضد تبعیض ، مقرراتی برای حفاظت از محیط زیست ، مالیات برای توزیع مجدد ثروت و تأمین اجتماعی برای کمک به سالمندان وجود دارد. اگرچه بسیاری از اقتصاد با سرمایه داری اداره می شود ، دولت بسیار درگیر این امر است.
طرفداران سرمایه داری - کارآیی - سرمایه داری شرکت ها را مجبور به رقابت برای کسب و کار می کند. این رقابت باعث می شود که شرکت ها کارایی بیشتری داشته باشند.
- آزادی - مردم و شرکت ها آزادند آنچه را که می خواهند در اقتصاد سرمایه داری انجام دهند. دولت ها در اقتصاد سرمایه داری کنترل کمتری دارند و قدرت کمتری دارند. این امر منجر به آزادی سیاسی بیشتر می شود.
- نوآوری - در اقتصاد سرمایه داری ، افراد و شرکتها به دلیل نوآوری پاداش می گیرند. این امر منجر به پیشرفتهای بیشتر فناوری می شود.
- رشد اقتصادی - سرمایه داری منجر به رشد اقتصادی و سطح زندگی بالاتر می شود.
منفی های سرمایه داری - نابرابری اجتماعی - سرمایه داری می تواند منجر به توزیع ناعادلانه ثروت شود با چند نفر که مقدار قابل توجهی پول را در اختیار دارند.
- انحصارات - سرمایه داری می تواند انحصارهای قدرتمندی ایجاد کند که در آن یک شرکت بتواند بدون دخالت دولت قیمت گذاری و عرضه را کنترل کند.
- شرایط بد کار - سرمایه داری می تواند منجر به شرایط ناامن کار و دستمزدهای ناعادلانه برای طبقه کارگر شود.
نتیجه یک سیستم مخلوط سرمایه داری با برخی مداخلات دولت می تواند رشد اقتصادی ، آزادی ، نوآوری و کارآیی را امکان پذیر کند. برای جلوگیری از انحصارها ، نابرابری اجتماعی و شرایط بد کار ، مداخله دولت لازم است.
حقایق جالب در مورد سرمایه داری - امروزه اکثر کشورهای جهان دارای شکل ترکیبی از سرمایه داری با درجات مختلف تنظیم مقررات دولتی هستند. در واقع هیچ کشوری کاملاً سرمایه دار نیست.
- اگرچه چین یک دولت کمونیستی دارد ، اما بیشتر اقتصاد آنها امروز مبتنی بر سرمایه داری است.
- براساس شاخص آزادی اقتصادی بنیاد میراث فرهنگی در سال 2014 ، سرمایه داری ترین کشور جهان هنگ کنگ است و سنگاپور و استرالیا پس از آن قرار دارند. ایالات متحده در رتبه 12 قرار دارد.
- ویژگی مهم سرمایه داری مالکیت خصوصی است.
درباره پول و امور مالی بیشتر بیاموزید: توجه: این اطلاعات برای مشاوره های حقوقی ، مالیاتی یا سرمایه گذاری فردی مورد استفاده قرار نمی گیرد. همیشه قبل از تصمیم گیری مالی باید با یک مشاور مالی یا مالیاتی حرفه ای تماس بگیرید.