زره و سلاح یک شوالیه
زره و سلاح یک شوالیه
زره پوش ، اسلحه و اسب جنگی وی با ارزش ترین وسایل برای یک شوالیه بود. این سه مورد بسیار گران بودند ، به این معنی که فقط افراد ثروتمند توانایی خرید شوالیه را داشتند. بسیاری از شوالیه ها امیدوار بودند که هنگام تسخیر شهرها و شهرهای دشمن ، مقداری از هزینه ها را از طریق غارت پس بگیرند.
زره پوش
در دوران قرون وسطی شوالیه ها زره های سنگین ساخته شده از فلز می پوشیدند. زره پوش دو نوع اصلی داشت: پست زنجیری و زره پوش.
زره زنجیری
نامه زنجیره ای از هزاران حلقه فلزی ساخته شده است. زره پوش معمولی زنجیره ای عبای بلندی بود به نام hauberk. شوالیه ها برای پوشیدن وزن زره ، یک روپوش بالشتی زیر زره پوشیده بودند. وزن یک مکنده زنجیره ای می تواند 30 پوند باشد.
اگرچه نامه زنجیره ای انعطاف پذیر بود و از محافظت خوبی برخوردار بود ، اما می تواند توسط یک پیکان یا شمشیر نازک سوراخ شود. برخی از شوالیه ها برای محافظت بیشتر شروع به قرار دادن صفحات فلزی بر روی قسمتهای حیاتی بدن خود کردند. به زودی آنها کاملاً در زره پوش پوشیده شدند و دیگر از پوشیدن نامه زنجیره ای دست کشیدند.
شوالیه در زنجیره نامه
تا چهارشنبه
زره پوش
در دهه 1400 اکثر شوالیه ها زره پوش کاملاً پوشیده بودند. این زره پوش از حفاظت بهتری برخوردار بود ، اما از انعطاف پذیری و سنگینی آن کمتر از زنجیره ای بود. یک مجموعه کامل از زره های صفحه ای حدود 60 پوند وزن داشتند. بسیاری از قطعات زره نام منحصر به فردی داشتند.
در اینجا برخی از قطعات مختلف زره پوش و آنچه از آنها محافظت شده است:
گریو - مچ پا و گوساله
Sabatons - پا
Poleyns - زانوها
رانها - رانها
دستکش - دست
Vambrace - پایین بازوها
پاولدرون - شانه ها
پستانک - سینه
بازپس گرفتن - بازوها
کلاه ایمنی - سر
زره پوش برای جنگیدن بر روی اسب
از موزه هنر والترز (برچسب های Ducksters) سلاح
شوالیه های قرون وسطی از سلاح های مختلفی استفاده می کردند. بعضی از سلاح ها هنگام شارژ کردن بر روی اسب م moreثرتر بودند (مانند لنج) ، در حالی که برخی دیگر برای جنگ دستی به دست بهتر بودند (مانند شمشیر).
- لنس - لنج یک تیر چوبی بلند بود که دارای نوک فلزی و محافظ دستی بود. از آنجا که لنج بسیار طولانی بود ، شوالیه می توانست از روی اسب خود حمله کند. این به شوالیه یک برتری جدی در برابر سربازان پیاده داد. از لنس همچنین می توان شوالیه های دشمن را از اسب بیرون زد.
- شمشیر - شمشیر سلاح ارجح بود که شوالیه از آن پیاده می شد یا اگر لنگ او در هنگام جنگ شکسته می شد. برخی از شوالیه ها شمشیر یک دست و سپر را ترجیح می دهند ، در حالی که دیگران شمشیر بزرگتر دو دست را ترجیح می دهند.
- گرز - گرز کلوپی با سر بزرگ فولادی بود. این سلاح ها برای درهم شکستن دشمن طراحی شده اند.
- Longbow - بسیاری از شوالیه ها آرنج بلند را سلاحی ناجوانمردانه می دانستند. با این حال ، طویله به قسمت اصلی نبردهای پیروز در قرون وسطی تبدیل شد. آرنج بلند می تواند از راه دور یا دیوار قلعه حمله کند.
شوالیه زره پوشتا چهارشنبه اسب جنگی
یکی از مهمترین دارایی های این شوالیه اسب جنگی وی بود. این اسب برای جنگ آموزش دیده است. این از خون و جنگ دور نخواهد ماند. یک اسب جنگی خوب می تواند برای زندگی یک شوالیه تفاوت بین مرگ و زندگی باشد.
اسب جنگی شوالیه را ویرانگر می نامیدند. اسب همچنین برای محافظت از زره پوشیده بود از جمله صفحات فلزی برای پوشاندن گردن ، سر و پهلوها.
سلاح های محاصره
شوالیه ها همچنین باید نحوه استفاده از سلاح های محاصره را می دانستند. این سلاح های ویژه ای بود که برای تصرف قلعه ها استفاده می شد.
- زنگوله - ناقوس یک برج نورد بلند است که به سربازان اجازه می دهد با خیال راحت به دیوارهای قلعه نزدیک شوند. وقتی به قلعه رسیدند ، از برج به بالای دیوارها خارج می شدند.
- منجنیق - یک منجنیق می تواند تخته سنگهای عظیمی را به دیوارهای قلعه بیندازد. این تخته سنگ ها می توانند دیوارها را بشکنند و ساختمانهای داخل قلعه را تخریب کنند.
- قوچ کوبنده - قوچ کوبنده یک چوب سنگین سنگین بود که برای شکستن دروازه های قلعه استفاده می شد.
- شوالیه ها مجبور بودند که زره های خود را بپوشند و بپوشند. سوار شدن بر اسب و جنگیدن با چنین زره های سنگینی به مهارت نیاز داشت.
- یک لباس زره پوش پلیت گاهی به عنوان مهار معروف بود.
- بعضی اوقات اسبهای جنگی کفشهای آهنی اسب داشتند که می توانست به عنوان سلاح علیه سربازان پیاده مورد استفاده قرار گیرد.
- بعضی از شمشیرهای دو دست بیش از پنج فوت طول داشتند.
